sobota, 5 października 2013

Prolog?

Ta historia ma wiele zwrotów. Kto by pomyślał, że moje życie będzie tak wyglądało? Że, spotkam najważniejszą dla mnie osobę w takich okolicznościach. Że, będę musiała tyle wycierpieć by zaznać szczęścia. Chcę powiedzieć tylko jedno dziękuję, dziękuję, że nie zwątpiłeś. Mimo, że jesteśmy jak bomba zegarowa, która cały czas tyka, i nie wiadomo kiedy wybuchnie. Będę obok. Zawsze. Dla Ciebie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz